Από μικρή αγαπούσα τα ζώα και μάζευα κάθε πονεμένο που έβρισκα στο δρόμο. Τα έκρυβα στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας και τα περιέθαλπα. Περιστέρια, χελιδόνια, σπουργίτια, γάτες, σκύλους.
Από τη διαδικασία αυτή έμαθα πολλά και αποφάσισα πως αυτά τα μαθήματα θα ήταν ό,τι πιο χρήσιμο για τα παιδιά μου! Έχουμε φροντίσει, πουλιά, χελώνες, γάτες και σκύλους. Η επαφή των παιδιών με τα ζώα είναι μια θαυμάσια διδακτική βιωματική εμπειρία, αφού έρχονται αντιμέτωπα με τον κύκλο της ζωής.
Τα περισσότερα παιδιά αγαπούν τα ζώα, όμως, αρκετοί γονείς αποφεύγουν να αναλάβουν “και” αυτή την ευθύνη! Η εκπαίδευση του παιδιού, ώστε να καταφέρει να φροντίσει από μόνο του ένα ζώο, χρειάζεται πολύ υπομονή, μα πάνω από όλα προσωπική συμμετοχή από όλους…
Έχοντας 4 παιδιά, με σιγουριά μπορώ να πω, πως παρόλη την ταλαιπωρία μου, το να σώζεις ζώα αλλά και να συμβιώνεις με αυτά είναι σπουδαία εμπειρία! Η γέννηση, η ανατροφή-μεγάλωμα, η ασθένεια και ο θάνατος ενός ζώου, είναι διαδικασίες μέσα από τις οποίες το παιδί αποκτά γνώσεις για το θαύμα της ζωής!
Όλα τα συναισθήματα έχουν θέση στην ανατροφή αλλά και στην διάσωση ενός ζώου! Η χαρά της γέννησης έρχεται να επισκιαστεί από την ειδική φροντίδα ενός νεογνού ζώου. Το τάισμα, η καθαριότητα, η τήρηση της ησυχίας, είναι εμπειρίες που διαμορφώνουν την συναισθηματική νοημοσύνη του παιδιού. Μαθαίνει να νοιάζεται, να περιποιείται και να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ανατροφής ενός … μωρού!
Εξοικειώνεται με το πρόγραμμα, αφού για να ταϊστεί ένα μωρό χρειάζεται να τηρήσει ένα συγκεκριμένο ωράριο! Μα το πιο σημαντικό, είναι η καλλιέργεια του σεβασμού απέναντι στον δεσμό μιας μάνας με το μωρό της αφού η αγάπη της μητέρας είναι τόσο ισχυρή, που αν νιώσει άβολα, μπορεί να βλάψει ακόμη και αυτόν που την φροντίζει!
Η απόφαση να κρατήσει μια οικογένεια ένα ζώο είναι μεγάλη και πρέπει να λαμβάνεται από κοινού! Το παιδί αισθάνεται ότι συμμετέχει, αισθάνεται χρήσιμο, οι εργασίες επιμερίζονται και η φροντίδα του ζώου αποκτά άλλη βαρύτητα! Το παιδί μαθαίνει να τηρεί τις υποσχέσεις του απέναντι στους γονείς του και να δεσμεύεται, γιατί αντιλαμβάνεται πως σε ένα μεγάλο βαθμό το ζώο είναι εξαρτημένο από τα μέλη της οικογένειας!
Πλάι στην καρδιά έρχεται το μυαλό και τα παιδιά γίνονται τόσο ευρηματικά όταν πρόκειται για την διάσωση ενός ζώου! Οι ιδέες πάνε κι έρχονται, καλλιεργούν το πείσμα και την ικανότητα να θέτουν στόχους και να τους πετυχαίνουν! Μαθαίνουν να λειτουργούν σαν ομάδα και να συνεργάζονται!
Παραδείγματα έχω πολλά! Θυμάμαι το πιο πρόσφατο 2-3 χρόνια πίσω, ένα μωρό κοτσύφι είχε πέσει μέσα στο φρεάτιο του δρόμου. Το είδαμε από νωρίς το πρωί κι όσο κι αν προσπαθήσαμε να το πιάσουμε, μάταια! Πήρα την πυροσβεστική και μας είπε πως για να το ανοίξουν έπρεπε να έρθει η ΔΕΗ, αλλά αυτό θα γινόταν την επόμενη ημέρα! Πού χρόνος για χάσιμο!
Μετά το σχολείο, τα παιδιά μου δεν σήκωσαν κεφάλι μέχρι να το βγάλουν! Κατέστρωναν σχέδια μέχρι που σκέφτηκαν να βάλουν μια απόχη ανάμεσα στις ράγες! Και τα κατάφεραν! Η χαρά όλων ήταν απερίγραπτη! Τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό! Το κοτσύφι το πήγαμε στο «ΑΝΙΜΑ», στο σύλλογο προστασίας άγριων ζώων, επειδή είχε σπάσει το ράμφος του! Η στιγμή του αποχωρισμού ήταν τόσο συγκινητική! Το φίλησαν και με δάκρυα το παρέδωσαν στους υπευθύνους!
Θέλει δύναμη για να αποχωριστείς κάτι για το οποίο έδωσες κομμάτι της ψυχής σου και θέλει πολύ αγάπη για να μπορέσεις να μην το κρατήσεις στην φυλακή και να το επιστρέψεις εκεί που ανήκει, ελεύθερο στη φύση! Ήμουν τόσο περήφανη κι εκείνα τόσο ικανοποιημένα που έσωσαν μια ζωή!
Η ασθένεια είναι η «χειρότερη» και η πιο διδακτική εμπειρία από όλες! Το παιδί έρχεται σε επαφή με την αρρώστια και την πιθανότητα ένα ζώο να μην τα καταφέρει! Μαθαίνει να παλεύει για τη ζωή, να επιμένει σε μία θεραπεία που κάποιες φορές αρχικά δεν αποδίδει, μαθαίνει να έχει υπομονή, να σέβεται τον πόνο του ασθενούς, μα κυρίως αντιλαμβάνεται πως η αγάπη είναι η καλύτερη θεραπεία από όλες!
Το μεγαλύτερο μάθημα από τη συμβίωση των παιδιών με τα ζώα είναι η στιγμή που ένα άρρωστο ζώο πεθαίνει ή πρέπει να του γίνει ευθανασία! Τα παιδιά έχουν την ανεμελιά της απουσίας του χρόνου, ζουν λες και είναι αθάνατα! Με το θάνατο ενός ζώου είναι σα να έρχονται σε επαφή με το χρόνο, σα να τον αγγίζουν μέσα από το άψυχο σώμα του ζώου τους! Συνειδητοποιούν πως τίποτα δεν είναι παντοτινό και πως είμαστε τρωτοί!
Η θλίψη που βιώνουν από τον αποχωρισμό του φίλου τους και η απογοήτευση, είναι συναισθήματα που τα κουβαλούν για πολύ καιρό μέσα τους! Όμως, μαθαίνουν σιγά σιγά να τα διαχειρίζονται και τελικά να προχωρούν, γιατί όταν αγαπάς τα ζώα, πάντα κάποια πονεμένη ψυχούλα θα βρεθεί μπροστά σου! Κι αυτό είναι ζωοφιλία. αλλά και αγάπη για την ίδια την ζωή!
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τους ανθρώπους που λένε «αγάπησα τόσο το ζώο μου που τώρα που πέθανε, δεν θέλω να ξαναπάρω άλλο!». Γονείς! Να αγαπάτε τα ζώα και να βοηθάτε τα αδέσποτα μαζί με τα παιδιά σας, με όποιο τρόπο μπορείτε! Τα oφέλη πολύτιμα σε όλους τους τομείς, το πιστοποιούν και οι ειδικοί! Τα παιδιά που μεγαλώνουν με ζώα γίνονται υπεύθυνα άτομα, είναι ευτυχισμένα και κυρίως μαθαίνουν να αγαπούν άνευ όρων!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου