Γιαουρτίνη

Υλικά

•    12 αυγά
•    430 γραμ. (2 φλυτζ. τσαγιού) μαργαρίνη σοφτ
•    540 γραμ. (2 φλυτζ. τσαγιού) στραγγιστό γιαούρτι
•    960 γραμ. (4 φλυτζ. τσαγιού) ζάχαρη
•    500 γραμ. σιμιγδάλι ψιλό
•    500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
•    270 γραμ. (2 κρασοπότηρα τεντούρα ή κονιάκ)
•    2 βανίλιες
•    140 γραμ. (2 φλυτζ. τσαγιού) αμύγδαλα, ασπρισμένα και ψιλοκομμένα
•    2 φακελάκια μπέικιν πάουντερ
•    1 πρέζα αλάτι ψιλό

   Για το σιρόπι

•    5 ποτήρια νερού ζάχαρη
•    4½ ποτήρια νερού νερό.
•    1 πορτοκάλι ακέρωτο (τη φλούδα του)
•    ½ λεμόνι (το χυμό του)

Εκτέλεση

Χωρίζουμε τους κρόκους από τ᾿ ασπράδια. Σ᾿ ένα μπολ, χτυπάμε τ᾿ ασπράδια με το αλάτι, σε σφιχτή μαρέγκα. Χτυπάμε τη μαργαρίνη με τη ζάχαρη για 5' με 7', μέχρι ν᾿ ασπρίσει και να κρεμώσει.
Προσθέτουμε τους κρόκους έναν - έναν και όταν απορροφηθούν απ᾿ το μείγμα, ρίχνουμε εναλλάξ το γιαούρτι και το αλεύρι.
Συνεχίζουμε ρίχνοντας το μπέικιν πάουντερ και τις βανίλιες.
Έπειτα το σιμιγδάλι και την τεντούρα ή το κονιάκ.
Ρίχνουμε τ᾿ αμύγδαλα, χαμηλώνουμε ταχύτητα στο μίξερ, προσθέτουμε τη μαρέγκα και ανακατεύουμε, μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Όταν ενσωματωθούν τα υλικά, αδειάζουμε το μείγμα σε καλά βουτυρωμένο ταψί Ν°40 (διαμ. 40 εκ.) και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 165°C στη μεσαία σχάρα, σε αέρα για 60'- 65', περίπου.
Όταν το γλυκό ξεκολλήσει απ᾿ τα τοιχώματα του ταψιού, δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο, τρυπώντας στο κέντρο του, με μια οδοντογλυφίδα. Αν βγει στεγνή και καθαρή είμαστε έτοιμοι, αν όχι, το ψήνουμε για λίγο ακόμη. Όταν το βγάλουμε από το φούρνο, το αφήνουμε να κρυώσει για τουλάχιστον 2 έως 3 ώρες. Αφού κρυώσει το γλυκό, ετοιμάζουμε το σιρόπι, βάζοντας όλα τα υλικά στην κατσαρόλα και το βράζουμε (απ᾿ την ώρα που θα πάρει βράση), για 4' - 5'. Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο το σιρόπι, ρίχνοντας μια σταγόνα στο νύχι του αντίχειρά μας. Αν σταθεί και δεν απλώσει, είναι σωστά δεμένο. Σιροπιάζουμε το παγωμένο γλυκό με το ζεστό σιρόπι, πολύ προσεκτικά, με μιά κουτάλα . Όταν κρυώσει το βάζουμε στο ψυγείο. -- Η γιαγιά μου την έφτιαχνε με τεντούρα, για τα αρώματα του κανελογαρύφαλλου και πάντα της έβγαινε πιο σκούρα. Αν θέλουμε τη γιαουρτίνη μας ανοιχτόχρωμη, βάζουμε κονιάκ και θα μας γίνει πιο κιτρινωπή. -- Όπως σε όλα τα γλυκά, για κανένα λόγο, δεν ανοίγουμε το φούρνο πριν περάσουν τα πρώτα 30'. πηγη