Ο ήχος του συγκεκριμένου οργάνου, αν και κρουστό, είναι κυριολεκτικά παραμυθένιος. Μοιάζει λίγο με καμπανάκια, με μεταλλόφωνο, με άρπα, είναι μελωδικός και απαλός.
Το Hang είναι ένα κρουστό μουσικό όργανο που κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 2000 στη Βέρνη της Ελβετίας. Έχει τη μορφή “ιπτάμενου δίσκου” με δύο ειδικά επεξεργασμένα ατσάλινα ημισφαίρια διαμέτρου περίπου 50 εκατοστών. Στο πάνω μέρος του (πλευρά Ding) έχει επτά ή οκτώ στρογγυλές λακουβίτσες, ανάλογα με τον τύπο του (μπάσο ή πρίμο) ενώ από στην κάτω πλευρά (Gu) έχει μια οπή στο κέντρο. Οι λακουβίτσες αντιστοιχούν σε νότες μιας οκτάβας και είναι κυκλικά τοποθετημένες στο όργανο.
Ο μουσικός το τοποθετεί συνήθως οριζόντιο στην ποδιά του ενώ κάθεται, ενώ εναλλακτικά μπορεί να τοποθετηθεί σε σταντ ή να κρατηθεί κάθετο. Οι ήχοι και οι νότες παράγονται από την κρούση των δακτύλων και των χεριών είτε στις λακουβίτσες είτε και στο υπόλοιπο μεταλλικό σώμα του Hang και ανάλογα με την τεχνική και την ικανότητα του κάθε οργανοπαίχτη παράγονται ήχοι μεγάλης ποικιλίας σε χροιά και τονικότητα. Φυσικά, οι μουσικοί που παίζουν Hang είναι αυτοδίδακτοι, αφού το όργανο αυτό δεν διδάσκεται σε κανένα ωδείο ούτε είναι εύκολο να βρεις κάποιον όχι μόνο να παίζει, αλλά να κατέχει ένα τέτοιο όργανο.
Το Hang έχει κατοχυρωθεί ως ευρεσιτεχνία από τους κατασκευαστές του στη Βέρνη της Ελβετίας. Κατασκευάστηκε πρώτη φορά το 2000 από τους Felix Rohner και Sabina Schδrer που έχουν μια μικρή εταιρεία – εργαστήριο την PANArt Hangbau A.G., όπου και έχει κατασκευαστεί κάθε Hang που υπάρχει στον κόσμο. Αν και νέο όργανο, έλκει την έμπνευσή του από τις εθνομουσικολογικές μελέτες των κατασκευαστών σε κρουστά όργανα της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο φεστιβάλ μουσικής της Φρανκφούρτης το 2001. Οι κατασκευαστές τροποποίησαν το όργανο το 2006 (2ης γενιάς Hang) προσθέτοντας μπρούτζινα στοιχεία στο ατσάλινο σώμα ενώ την άνοιξη του 2008 ανακοίνωσαν την κατασκευή του Integral Hang με αρκετές αλλαγές και βελτιώσεις στις τονικότητες σε σχέση με τα προηγούμενα. Σε κάθε Hang αναγράφεται στο κάτω καπάκι “Gu” κοντά στον “ισημερινό” που ενώνονται τα δύο καπάκια το λογότυπο της PANArt, το Serial Number του κομματιού, η ημερομηνία ολοκλήρωσης της κατασκευής του και οι υπογραφές των κατασκευαστών.
Η μεγάλη πλάκα γίνεται όταν θέλει κάποιος να αποκτήσει ένα Hang. Μέχρι το 2006, το Hang δεν ήταν πολύ γνωστό και μπορούσε σχετικά εύκολα να αποκτηθεί κατόπιν παραγγελίας. Όταν όμως άρχισε να γίνεται γνωστό (κυρίως μέσα από το youtube) η ζήτηση άρχισε να ξεπερνά την παραγωγή ενός μικρού εργαστηρίου και οι κατασκευαστές σταμάτησαν τις πωλήσεις Hanghang (δεν είναι τυπογραφικό λάθος, είναι ο πληθυντικός του Hang…) μέσω εμπόρων και απαιτούσαν από τους ενδιαφερόμενους να στείλουν ταχυδρομικά μια επιστολή που να ζητούν την αγορά ενός Hang και να τους βάζουν σε λίστες αναμονής στις οποίες δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όσοι στέλνουν γράμμα θα αποκτήσουν και το όργανο.
Άρχισαν πλέον να επιλέγουν την πελατεία τους και από το ύφος των επιστολών αλλά και ζητώντας ραντεβού από τους υποψήφιους αγοραστές. Ο μουσικός που είδα εγώ να έχει hang, μου είπε όλο περηφάνια ότι το παρέλαβε σε χρόνο ρεκόρ, σε μόνο τρεις εβδομάδες από τότε που πήραν οι κατασκευαστές το γράμμα του. Πάντως, το τελευταίο Hang πωλήθηκε στις αρχές του 2009, και η παραγωγή τους έχει σταματήσει προς το παρόν διότι οι κατασκευαστές κάνουν έρευνα και δοκιμές για τη βελτίωση και εξέλιξη των Hanghang.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου